Het juridische systeem...it's all about politics
Blijf op de hoogte en volg Janna
23 Mei 2016 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Het is inmiddels tijd voor een workshop. Even los van het thema van de workshop, best interessant hoor, was voor mij de vorm het meest intrigerend.
Ze zijn er in Amerika erg van overtuigd dat als ze je iets willen leren, je onvoorwaardelijke positieve steun moet geven. Dat ziet er als volgt uit:
We krijgen allemaal een opdracht die we in subgroepjes uitwerken (zucht, dat is dus overal hetzelfde), na 10 minuten gaan we de opdrachten bespreken in de totale groep. Ik ben als eerste aande beurt............. Workshopleader: nou Janna, wat heb je daar en daar op gevonden......ik antwoord wat ik gevonden heb......workshopleader: WELL DONE (ik zweer het, ze gillen erbij) iedereen wordt aangespoord om mee te klappen.....KLAP KLAP KLAP......enigszins verbaasd door mijn blijkbaar fantastische antwoord vertel ik wat ik verder heb gevonden.......workshopleader: THAT'S JUST GREAT.......KLAP KLAP KLAP KLAP. Tevreden over mijn eigen prestatie leun ik achterover...... op naar de volgende kandidaat. Miss Nepal vertelt wat ze allemaal heeft bedacht.....workshopleader: YOU ARE FANTASTIC .......KLAP KLAP KLAP KLAP......Dan is miss Bangladesh aan de beurt......ze doet haar verhaal YOu'RE SO GREAT..........KLAP KLAP KLAP KLAP.......tot iedereen uit de groep aan de beurt was geweest.
Aan het einde van de workshop krijgt iedereen een officieel een certificaat overhandigd (KLAP KLAP KLAP KLAP) en aan het einde waren we dus gecertificeerd in.......tja, dat zou ik even op moeten zoeken;-). Hoewel in onze ogen wellicht een tikkeltje 'overdone' mag ik het wel al dat enthousiasme. Cultureel gezien super interessant hoe de 'yes we can' mentaliteit van de Amerikanen in alles terug te vinden is.
De rest van de dinsdag en van de woensdag staan in het teken het beter leren kennen van het Amerikaanse Juridische systeem. We starten met een college Dean Susan Karamanian van de George Washington University Law School.
Ik zal jullie alle inhoud besparen maar een aantal zaken zijn super interessant. Natuurlijk het federale systeem dat parallel loopt aan het juridische systeem dat alle staten afzonderlijk hebben. Het doel van het hele systeem is om de macht van de centrale overheid te beperken. En dat is volgens de meerderheid van de Amerikanen broodnodig.........zowel in de ogen van de republikeinen als in de ogen (hoewel in mindere mate) van de democraten.
Criminal law, family law.....het vindt in eerste instantie allemaal in de het rechtsysteem van de staten zelf plaats. Zo lang de rechtspraak en de wetten niet conflicteren met de grondwet, blijft de zaak binnen de staat in behandeling.
Maar wat ik het meest interessant vindt is dat 'it's all about politics'. Zo worden de rechters in de staten bijvoorbeeld voorgedragen door de senatoren van hun staat......dat is al politiek op zich.......vervolgens genomineerd door de president en dan is er een juridische commissie die bestaat uit allerlei senatoren (die ook weer allemaal herkozen willen worden) die uiteindelijk beslist of een rechter benoemd wordt. 'On top of that', moeten de rechters in 33 staten om de zo veel jaar herkozen worden. Ze moeten dus gewoon campagne voeren. Er bestaat dus een kans dat een rechter een beslissing neemt in een zaak waardoor hij hoopt de sympathie van de kiezers te winnen. Als je vervolgens aan Amerikanen, werkzaam ergens in dat juridische veld vraagt of ze blij zijn met dit systeem variëren de antwoorden. Toch lijkt de hang naar democratie als oplossing voor en het antwoord op allerlei issues hier groter dan in Europa. Daarnaast was het verkiesbaar stellen van rechters een manier om meer vrouwen als rechter te positioneren.
Aan het einde van de middag krijg ik de kans om met Lucas te bellen. Die begrijpt inmiddels dat ik niet meer in het vliegtuig zit (das in ieder geval iets). Het gaat goed met mijn kleine vent. Raymond haast zich van huis naar zijn werk en terug en mede dankzij de hulp van zijn ouders loopt alles fantastisch. Lucas legt gepassioneerd uit dat hij nog niet naar bed wil.....tja, je moet prioriteiten stellen in het leven......ook als je moeder aan de andere kant van de wereld zit.
Ze zijn er in Amerika erg van overtuigd dat als ze je iets willen leren, je onvoorwaardelijke positieve steun moet geven. Dat ziet er als volgt uit:
We krijgen allemaal een opdracht die we in subgroepjes uitwerken (zucht, dat is dus overal hetzelfde), na 10 minuten gaan we de opdrachten bespreken in de totale groep. Ik ben als eerste aande beurt............. Workshopleader: nou Janna, wat heb je daar en daar op gevonden......ik antwoord wat ik gevonden heb......workshopleader: WELL DONE (ik zweer het, ze gillen erbij) iedereen wordt aangespoord om mee te klappen.....KLAP KLAP KLAP......enigszins verbaasd door mijn blijkbaar fantastische antwoord vertel ik wat ik verder heb gevonden.......workshopleader: THAT'S JUST GREAT.......KLAP KLAP KLAP KLAP. Tevreden over mijn eigen prestatie leun ik achterover...... op naar de volgende kandidaat. Miss Nepal vertelt wat ze allemaal heeft bedacht.....workshopleader: YOU ARE FANTASTIC .......KLAP KLAP KLAP KLAP......Dan is miss Bangladesh aan de beurt......ze doet haar verhaal YOu'RE SO GREAT..........KLAP KLAP KLAP KLAP.......tot iedereen uit de groep aan de beurt was geweest.
Aan het einde van de workshop krijgt iedereen een officieel een certificaat overhandigd (KLAP KLAP KLAP KLAP) en aan het einde waren we dus gecertificeerd in.......tja, dat zou ik even op moeten zoeken;-). Hoewel in onze ogen wellicht een tikkeltje 'overdone' mag ik het wel al dat enthousiasme. Cultureel gezien super interessant hoe de 'yes we can' mentaliteit van de Amerikanen in alles terug te vinden is.
De rest van de dinsdag en van de woensdag staan in het teken het beter leren kennen van het Amerikaanse Juridische systeem. We starten met een college Dean Susan Karamanian van de George Washington University Law School.
Ik zal jullie alle inhoud besparen maar een aantal zaken zijn super interessant. Natuurlijk het federale systeem dat parallel loopt aan het juridische systeem dat alle staten afzonderlijk hebben. Het doel van het hele systeem is om de macht van de centrale overheid te beperken. En dat is volgens de meerderheid van de Amerikanen broodnodig.........zowel in de ogen van de republikeinen als in de ogen (hoewel in mindere mate) van de democraten.
Criminal law, family law.....het vindt in eerste instantie allemaal in de het rechtsysteem van de staten zelf plaats. Zo lang de rechtspraak en de wetten niet conflicteren met de grondwet, blijft de zaak binnen de staat in behandeling.
Maar wat ik het meest interessant vindt is dat 'it's all about politics'. Zo worden de rechters in de staten bijvoorbeeld voorgedragen door de senatoren van hun staat......dat is al politiek op zich.......vervolgens genomineerd door de president en dan is er een juridische commissie die bestaat uit allerlei senatoren (die ook weer allemaal herkozen willen worden) die uiteindelijk beslist of een rechter benoemd wordt. 'On top of that', moeten de rechters in 33 staten om de zo veel jaar herkozen worden. Ze moeten dus gewoon campagne voeren. Er bestaat dus een kans dat een rechter een beslissing neemt in een zaak waardoor hij hoopt de sympathie van de kiezers te winnen. Als je vervolgens aan Amerikanen, werkzaam ergens in dat juridische veld vraagt of ze blij zijn met dit systeem variëren de antwoorden. Toch lijkt de hang naar democratie als oplossing voor en het antwoord op allerlei issues hier groter dan in Europa. Daarnaast was het verkiesbaar stellen van rechters een manier om meer vrouwen als rechter te positioneren.
Aan het einde van de middag krijg ik de kans om met Lucas te bellen. Die begrijpt inmiddels dat ik niet meer in het vliegtuig zit (das in ieder geval iets). Het gaat goed met mijn kleine vent. Raymond haast zich van huis naar zijn werk en terug en mede dankzij de hulp van zijn ouders loopt alles fantastisch. Lucas legt gepassioneerd uit dat hij nog niet naar bed wil.....tja, je moet prioriteiten stellen in het leven......ook als je moeder aan de andere kant van de wereld zit.
-
23 Mei 2016 - 07:01
Maya:
You're Fantastic, superb, onze of a kind :-) -
23 Mei 2016 - 08:25
Bertjan:
Robbie vroeg zich af of jouw certificaat meer of minder waard is als haar certificaat "Junior Wild Ranger", gekregen omdat ze de berg was opgelopen.....mooie stukjes hoor...worden als eerste gelezen bij het ontbijt -
23 Mei 2016 - 12:08
Linda:
Wauw... Your the lucky one!!! Wat ontzettend leuk voor je dat je dit mag meemaken!
Heel veel succes en plezier de komende weken. Echt super leuk geschreven, ik verheug me al op je volgende verslag!! :) Klap.. Klap.. Klap.. -
24 Mei 2016 - 09:49
Dimphy Bordewin:
Lieverd..what can I say...waaauuuw wat een ervaring! Major!! Zo trots dat jij daar staat tussen 17 andere bijzondere vrouwen uit verschillende landen, ik zeg: vrouwenpower met vooral vrouwelijke touch: je ziet er splendid uit! Trots op je! dikke kus en geniet van deze unieke ervaring! Prachtig om op afstand een beetje mee te genieten. Love you xx -
26 Mei 2016 - 07:34
Antoine:
Schitterend geschreven weer. You are AMAZING :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
