Supreme Court...... en zo

Oke, naast de bijeenkomsten en college's overdag is het ook de bedoeling dat we de Amerikaanse cultuur op een andere manier leren kennen. Er is een speciaal cultureel budget en daarvan zijn bijvoorbeeld baseball tickets gekocht voor als we in Boston zijn. In Washington moest ook nog iets cultureels ondernomen worden. Daarover werd op democratische wijze een besluit genomen. De groep had besloten dat we zouden gaan shoppen!!!!!!! Hmmmmmmm, oke, ik geef eerlijk toe, vind ik over het algemeen niet vervelend, maar om het nu cultuur te noemen.......alhoewel, nu ik erover nadenk het is wel echt Amerikaans;-)........hoe dan ook, Bruce onze begeleider van die avond kreeg bijna een beroerte. Je moet je voorstellen dat Washington THE SMITHSONIAN heeft en Bruce had zich oprecht verheugd om de dames een lesje kunstgeschiedenis te geven..........Maar het fijne aan Bruce is dat hij mensen niet graag teleurstelt........dus hij bedacht de volgende oplossing: we zouden naar het museum gaan, naar binnen en naar buiten rennen, hup de bus in en dan naar een outlet center rijden met de bus. Why? Op deze manier konden de liaisons rapporteren aan het state department dat we echt iets cultureels ondernomen hadden.......ik had denk ik nog niet verteld dat Amerikanen nog al van de regels zijn en ze houden ervan om zich aan die regeles te houden. het opvolgen van de regels is belangrijker dan het doel op zich. Dussssss: 17 vrouwen, bus in, bus uit. Vervolgens mogen we het National air and space museum (overigens echt een aanrader hoewel ik alleen het ' space deel' heb gezien tijdens deze hysterische toestand), mogen we er bijna niet in omdat een van de vrouwen een zakmes in haar tas heeft (really???????). Na een uur weer verzamelen en op naar het outlet center.....tja, als we er dan toch zijn;-)

De volgende dag nog een college over het rechtssysteem en dan op naar het superme court voor een lezing en een rondleiding. Vanzelfsprekend bespreken we daar met name de kwestie 'nmr. 9'. Er is plek voor 9 rechters en vrij recent is een van de rechters van de Superme Court overleden. Echter, de republikeinen hebben besloten om geen zitting te houden waarin de door Obama voorgedragen kandidaat gehoord wordt. Ze willen wachten tot na de verkiezingen, tenminste als Trump wint!!!!!!!!!. Ze hopen dat er dan een meer geschikte kandidaat voor wordt gedragen (aha...........). Ze doen hun werk nu dus met 8 rechters, wat betekent dat als ze 4 om 4 stemmen in een zaak, ze geen beslissing kunnen nemen. Fascinerend, door alle 'checks and balances' die de founding fathers in hebben gevoerd om de macht te verdelen, hebben verschillende partijen de mogelijkheid om elkaar eindeloos te vertragen. We worden DE zaal waar de rechtspraak plaats vindt door geslingerd (no pictures please....gelukkig was er een iemand ongehoorzaam.....maar ik kan mijn bron helaas neit prijs geven) want de volgende groep staat al weer klaar.

Later die dag spreken we met organisaties die nationale programma's maken en begeleiden die te maken hebben met gender equality, violence against women etc. Deze mannen en vrouwen moeten enorm lobbyen om hun doel te bereiken. Het is onderdeel van hun dagelijks werk om sponsoren te zoeken bij beide partijen voor hun voorstellen en ideeën. Voor mij heel erg interessant om te horen hoe deze mensen dingen voor elkaar krijgen. Een van hen leert ons een belangrijke les: mensen vergeten iets te brengen als ze gaan lobbyen, ze komen alleen iets halen. Die gaat op een tegeletje voor op mijn werk. Staat mooi op MIJN flexplek;-).
Ze vertellen ook dat je soms je krachten moet bundelen en je poot stijf moet houden. Zo wilden de republikeinen de 'women against violance act', alleen aannemen als het stuk mbt de rechtspositie van o.a. homostellen eruit werd gehaald (was breder, ging over de rechtspositie van Gay, Lesbian, Bisexual en Transgender people GLBT). Hierop hebben deze organisatie collectief gereageerd met 'Nee'. Het is de hele regeling of niets. Tja, toen kreeg de media er lucht van en werden de republikeinen neergezet als anti homo en anti vrouwen, week na week. Hop, en toen was de wet ineens wel aangenomen.

We eindigen de week in Washington met een paneldiscussie met leden van zowel de democratische als de republikeinse partij die de toegang tot politieke participatie van vrouwen ondersteunen. Op tijd naar bed want we moeten om 5:00 uur inde ochtend klaar staan in de lobby van het hotel voor onze vlucht naar Kansas City, Missouri.